Vinnie Paul o swoich inspiracjach
Dodano: 24.10.2014
Współcześni metalowi bębniarze grają "zbyt dużo" - w jednym z wywiadów Vinnie Paul opowiedział o swoich największych perkusyjnych inspiracjach.
Ten artykuł czytasz ZA DARMO w ramach bezpłatnego dostępu. Zarejestruj się i zaloguj, by mieć dostęp do wszystkich treści. Możesz też wykupić dostęp cyfrowy i wesprzeć rozwój serwisu.
"Zawsze uwielbiałem perkusistów, dzięki którym zacząłem grać na tym instrumencie. John Bonham - prawdopodobnie największy bębniarz wszech czasów. Każdy z nas chciał grać na perkusji jak on. Alex Van Halen - lubię jego grę, ponieważ ma w sobie tyle energii. To czyniło te piosenki ekscytującymi. Dzięki Tommy'emu Aldridge'owi zapragnąłem grać na dwóch stopach. Usłyszałem go w piosence Pata Traversa "Boom Boom (Out Go The Lights)", w której przy pomocy stóp wyczyniał rzeczy, których inni nie robili nawet rękami. Pomyślałem sobie wówczas, że muszę zdobyć drugi bęben basowy.
Łączy się z tym zresztą zabawna historia. Poszedłem do ojca i powiedziałem mu, że potrzebuję drugiej centralki, na co on zapytał mnie, co stało się z tą, którą już mam. Nic - odpowiedziałem - potrzebuję dwóch. Dwóch - zapytał - po co ci dwie? Pokażę ci, po prostu kup mi jeszcze jedną. Właśnie w ten sposób zacząłem grać na dwie stopy. Jest jeszcze Neil Peart. To niesamowity bębniarz i jestem jego wielkim fanem, choć nie znajduje to odzwierciedlenia w mojej grze."
Przy okazji Vinnie Paul skrytykował obecnych metalowych perkusistów: "Moim zdaniem większość z nich, gra za dużo. Zawsze uważałem się za bębniarza stawiające na groove a nie na blasty. Większość tych perkusistów gra tak dużo, że to już nie przypomina partii piosenki, tylko brzmi jak sesja pokazowa. 'Popatrz na mnie, oto jestem'. Teraz to jest najważniejsze. Zawsze uważałem, że perkusja ma wspierać i napędzać kawałek. Jest tu miejsce na pokaz umiejętności i wychodzenie na pierwszy plan, ale nie przez cały czas. Zawsze najważniejsza jest piosenka. To podstawa."
źródło: http://www.blabbermouth.net
Łączy się z tym zresztą zabawna historia. Poszedłem do ojca i powiedziałem mu, że potrzebuję drugiej centralki, na co on zapytał mnie, co stało się z tą, którą już mam. Nic - odpowiedziałem - potrzebuję dwóch. Dwóch - zapytał - po co ci dwie? Pokażę ci, po prostu kup mi jeszcze jedną. Właśnie w ten sposób zacząłem grać na dwie stopy. Jest jeszcze Neil Peart. To niesamowity bębniarz i jestem jego wielkim fanem, choć nie znajduje to odzwierciedlenia w mojej grze."
Przy okazji Vinnie Paul skrytykował obecnych metalowych perkusistów: "Moim zdaniem większość z nich, gra za dużo. Zawsze uważałem się za bębniarza stawiające na groove a nie na blasty. Większość tych perkusistów gra tak dużo, że to już nie przypomina partii piosenki, tylko brzmi jak sesja pokazowa. 'Popatrz na mnie, oto jestem'. Teraz to jest najważniejsze. Zawsze uważałem, że perkusja ma wspierać i napędzać kawałek. Jest tu miejsce na pokaz umiejętności i wychodzenie na pierwszy plan, ale nie przez cały czas. Zawsze najważniejsza jest piosenka. To podstawa."
źródło: http://www.blabbermouth.net
Powiązane artykuły
QUIZ – Nie wiesz tego o Evans!
1 / 12
Evans jest w rodzinie firmy D’Addario wspólnie z marką pałeczek… 
