Drumset Academy - Koordynacja nóg podczas otwierania hi-hatu
Dokładnie trzy lata temu, w numerze 3/2015, ukazał się mój pierwszy artykuł. Mamy więc mały jubileusz. Była lekka afera ze względu na tytuł („Kubańska triola”), ale wszystko już zostało wyjaśnione (Marcin Jahr, Krzysztof Dziedzic – pozdrawiam serdecznie).
Z okazji tego małego jubileuszu artykuł dedykuję użytkownikowi YouTube o pseudonimie Kasaja Reborn. Jest to moja odpowiedź na prośbę w komentarzu do jednego z naszych filmów o poruszenie tematyki koordynacji nóg podczas otwierania hi-hatu. Tym samym zachęcam do komentowania. Napiszcie w kilku słowach, co chcielibyście znaleźć w następnych artykułach.
Najczęściej popełnianym błędem podczas otwierania hi-hatu jest podnoszenie lewej nogi heel-up, czyli z piętą do góry. Następuje wtedy utrata balansu ciała. Uniemożliwia nam to także kontrolę wysokości górnej blachy, przez co za każdym razem brzmienie jest inne, raz lepsze, raz gorsze. Sugeruję, aby uchylać hi-hat z wykorzystaniem techniki heel-down. Opierając ciężar lewej nogi na pięcie, uzyskujemy niesamowicie dokładną kontrolę otwarcia, a także podparcie ciała, którego nie tracimy podnosząc lekko palce. Zaczniemy od bardzo prostych przykładów, w których otwarcie hi-hatu najpierw będzie się zamykało na stopie (przykład 1), następnie będzie się zaczynało i kończyło razem z uderzeniami stopy (przykład 2). Najważniejsza jest tutaj precyzja dźwięków. Uderzenia muszą być bardzo precyzyjne, nogi nie mogą nam się rozjechać, muszą trafiać idealnie w punkt.
Teraz poćwiczymy otwarcie grane razem ze stopą, które zamknie się bez stopy (koniec pierwszego taktu), a potem odwrotnie, rozpocznie się bez stopy i zamknie razem ze stopą (koniec drugiego taktu). Połączenie tych dwóch elementów w jednym rytmie pozwoli wyćwiczyć uniwersalność naszego uchylania hi-hatu bez względu na to, gdzie mamy zagraną stopę.
Warto umieć zagrać to także w rytmach off-beat. Hi-hat grany na „i” otwieramy najpierw bez stopy, a następnie razem ze stopą.
Ciekawie brzmiącym wariantem off-beat jest zdwojenie pierwszego i trzeciego dźwięku hi-hatu. Aby brzmiał on subtelnie gramy je główką pałki bez akcentowania. Akcent gramy dopiero na ósemce po werblu. Przykład ten ma na celu „wygimnastykowanie” umiejętności uchylania hi-hatu w różnych wariantach stopy.
W rytmach szesnastkowych możemy zagrać otwarcie trwające jedną lub dwie szesnastki. W tym dwutaktowym rytmie najpierw gramy otwarcie przez dwie szesnastki (zaczynając razem ze stopą) a następnie przez jedną szesnastkę (zaczynając po uderzeniu stopy). Pamiętajmy o precyzyjnie umieszczonych momentach otwarcia i zamknięcia hi-hatu, gdyż w przeciwnym razie będzie nam on rozwalał groove. Nie będzie się to nam kleić.
Dwa ostatnie przykłady przeznaczone są dla ambitnych perkusistów. Więcej szczegółów na ich temat omówię w filmie. W ćwiczeniu nr 7 spotykamy otwarcia hi-hatu grane szesnastkami, podczas gdy główny rytm grany jest ósemkowo.
W ostatnim ćwiczeniu, granym naprzemiennie, pojawią się otwarcia hi-hatu, wykonywane lewą ręką razem ze stopą.
Zachęcam was do nagrania i opublikowania krótkich filmików z wykonaniem tych ćwiczeń. Obiecuję skomentować każdy z nich, wychwytując plusy i minusy. Linki do filmów proszę wysyłać na adres: info@drumsetacademy.pl. Najciekawsze z nich nagrodzimy.
Piotr Czyja
Piotr Czyja - instruktor szkoły perkusyjnej Drumset Academy. Nauczyciel z ponad 15-letnim doświadczeniem. Prowadził wiele warsztatów w Polsce, jak i za granicą m.in. "Warsztaty Werblowe" czy "Pociąg perkusyjny". Zafascynowany różnorodnością gatunków muzycznych i technik perkusyjnych, w tym legendarnych technik Gladstone’a oraz Moellera.
