Brann Dailor
Ciężko nie lubić tego perkusisty. Pracowity, poukładany, świadomy, ale jednocześnie ekspresyjny, oryginalny, pełen energii. To wszystko okraszone świetnym warsztatem perkusyjnym, który niewątpliwie jest wymagany w dość skomplikowanych, aczkolwiek bardzo melodyjnych kompozycjach ciężkiego Mastodon.
Brann niejednokrotnie podrzucał nam swoje pomysły, dotyczące niemal każdego aspektu życia perkusisty, od pracy na scenie po regenerację w trasie koncertowej. Gościł kilkukrotnie w naszym kraju i zjednał sobie sporą grupę fanów, jednak patrząc przez pryzmat tego, co reprezentuje, wciąż można zaliczać go do ekipy bębniarzy niedocenianych. Zna życie, bez wątpienia i to, co osiągnął, nie jest zasługą przypadku. Takich perkusistów lubimy. Perkusistów, którzy mogą mówić o sukcesie na bazie własnych doświadczeń. Rozmawiając z takim muzykiem można dostać sporego kopa motywującego, oczywiście pod warunkiem, że sami nie reagujemy alergicznie na hasło „praca” lub „poświęcenie”. Ale nawet, jeżeli nie podpalamy się do rozwoju swojej kariery, miło się słucha i czyta kogoś, kto ma do powiedzenia coś ciekawego i pouczającego jednocześnie.
Nie da się ukryć, że fani Mastodon oczekują niecierpliwie na kolejne produkcje i wizyty na koncertach, gdzie za zestawem kolorowej Tamy gra i śpiewa nasz gość.
