Analiza Stylu - Steve Gadd

Określając charakter zastanawiamy się, dlaczego widzimy daną osobę tak, a nie inaczej. W całym wszechświecie o wszystkim decydują sploty okoliczności i zdarzeń. Na postrzeganie osobowości wpływa wyjątkowy i niepowtarzalny dla każdego człowieka zbiór różnych cech indywidualnych. W bogatym świecie muzyki spotkać możemy ludzi obdarzonych splotem cech pozytywnych i negatywnych, choć równie kreatywnych! Artysta, o którym dziś mowa, poprzez siłę i spokój swojego charakteru oraz niepowtarzalne cechy z owym charakterem związane, spowodował przełom w myśleniu o muzyce, grze na perkusji i jej brzmieniu. Doprowadził do tego, że jego interpretacja jest wyjątkowo rozpoznawalna, a styl jest najczęściej kopiowanym wśród perkusistów całego świata. Charyzma, jaką dysponuje nasz bohater pozwala podczas słuchania muzyki z jego udziałem, przenieść się w sferę marzeń, matematycznej przestrzeni, fi lozofi i rytmu i muzyki. Panie i panowie: Steve Gadd!Ten obszerny przykład pokazuje sposób myślenia i zastosowania techniki marszowej w grze Steva Gadda oraz jej instrumentację na zestawie perkusyjnym. Pierwsza część to solo werblowe zatytułowane "Crazy Army", którego Steve nauczył się w orkiestrach wojskowych. Mamy tutaj mistrzowsko przedstawione połączenie różnych rudiments np. tremolo dwójkowe, fl ams, paradiddle, paradiddlediddle oraz szereg akcentów. Druga część została wzbogacona o akcenty grane na bębnie basowym. Dalsze części to wariacje na ten temat, zinstrumentowane na cały zestaw.Przykład 2. Instrumentacja rudymentów na zestaw perkusyjnyTen rytm nazywa się single ratamacue i jest podstawą tego ćwiczenia.Przykład 2a.Oto przykład układu rąk (z zastosowaniem techniki low-moeller)Przykład 2b.Rozwijamy ćwiczenie - dodajemy bęben basowy.Przykład 2c.Oto totalna ewolucja tego rytmu - przykład ten rozpoczynamy od uderzenia w bęben basowy na raz, następnie stosujemy single ratamacue, gdzie podwójna przednutka jest uderzana techniką tap stroke w dynamice piano (jako ghost-note na werblu), następnie w trioli zaangażowany jest werbel, pierwszy tom oraz fl oor tom.Przykład 2d.Docelowo możemy potraktować ten przykład jako sekstolę.Przykład 3a. Rytm "Mozambique"Mozambique" to afro-kubański rytm, który Steve zaaranżował na cały zestaw. Ten przykład to jego podstawowa wersja.Przykład 3b. Wykorzystanie rytmu "Mozambique" w instrumentacji całego zestawu - z utworu "Late In The Evening" Paula Simona (płyta "One-Trick Pony", 1980 r.)W odróżnieniu od podstawowego rytmu, ten przykład pokazuje możliwość szerokiej instrumentacji. Steve, poprzez swój styl narzuca brzmienie afrykańskie, które uzyskuje za pośrednictwem bębna basowego, czterech tomów, cowbella oraz hi-hatu granego nogą, otwieranego na 2 i 4. Bęben basowy grający cały czas ćwierćnuty nadaje puls, natomiast tomy w postaci paradiddli współgrają z cowbellem, nadając tej piosence taneczny charakter. W wersji płytowej Steve zagrał tę partię czterema pałeczkami dla wzbogacenia brzmienia i uzyskania wrażenia wieloosobowej sekcji perkusyjnej. Zwróćmy uwagę, że w tym przykładzie nie gra werbel.Przykład 4. Piosenka "Fifty Ways to Leave Your Lover" z albumu "Still Crazy After All This Years" Paula Simona (1975 r.)Przykład ten ukazuje nam doskonale zaaranżowany, dopasowany oraz bardzo melodyjny groove piosenki. Tajemnicą tego groove?u jest hi-hat grany lewą ręką oraz hi-hat grany lewą nogą. Gra hi-hatu lewą ręką wynika z techniki "open hands", natomiast użycie lewej nogi wynika ze stylu be-bop, gdzie hi-hat grany jest czasami na cztery, a czasami na dwa i cztery. Tak więc połączenie hi-hatu granego lewą ręką oraz nieregularna gra lewą nogą plus świetnie wkomponowane tomy, tremolo dwójkowe potraktowane jako przedtakt i dynamika całego rytmu powoduje, że przedstawiony fragment uchodzi za "wizytówkę" Steva Gadda.PODSUMOWANIETak więc mamy do czynienia z artystą XX, XXI, XXII a może nawet XXIII wieku. Jak wiemy, bębny były przecież pierwszym sposobem porozumiewania się między plemionami (ludźmi). Jeżeli przekaz ten będziemy kontynuować, a wśród nas będą ludzie tak charakterni, jak Steve Gadd, bądźmy pewni, że kształtując swój charakter zbudujemy na nim przesłanie, które będzie aktualne przez następne pokolenia. A świat może być spokojny.