Jost Nickel’s Groove Book - Rozbity groove

W tych warsztatach chcę zapoznać was z metodą orkiestracji, którą nazywam ‚rozbiciem’. Orkiestracja oznacza rozmieszczenie uderzeń na pojedynczych instrumentach zestawu perkusyjnego. Celem tego jest wycisnąć jak najwięcej z rytmów, które są już wam znajome.

Zamiast uczyć się coraz to nowszych figur, zmieniam moje groove’y za pomocą orkiestracji, akcentów i innych technik, aby móc wynaleźć więcej sposobów na wyrażenie rytmu. Aby nauczyć się ‚rozbicia’, zacznijmy od figury, która jest już nam znana - paradiddle. Jest to prawdopodobnie najbardziej znana figura perkusyjna.

Jako przykładu użyjemy odwróconego paradiddle. Inverted paradiddle (odwrócony paradiddle) oznacza, że gramy RLLR LRRL, w przeciwieństwie do oryginału: RLRR LRLL.

Prawa ręka grana na hi-hacie, a lewa na werblu. Oczywiście jest nieskończenie wiele możliwości grania na stopie. Nie martwmy się teraz ich ogromem - wybrałem figurę na stopie do tego ćwiczenia:

Nie mogę wystarczająco zaznaczyć, jak ważne jest użycie dynamiki! Oto kilka wskazówek wartych zastosowania, aby ten rytm dobrze zabrzmiał.

Na werblu

1. Dynamika - duszki (mniejsze nuty) są grane bardzo delikatnie. Akcenty w ramach kontrastu bardzo głośno. Dynamiczną grę osiągamy przez odpowiednie dobranie odległości miedzy pałeczką i naciągiem. Kiedy gramy duszki, pałka powinna być jeden lub dwa centymetry od naciągu. Akcenty gramy z o wiele większej odległości, najczęściej z rimshotem.

2. Technika gry: graj duszki z nadgarstka, nie z palców. Kontrola pałki palcami wymaga większej odległości od naciągu niż potrzebna do duszków (1-2cm). Próba grania duszków z palców sprawi, że będą brzmieć niedokładnie.

Na hi-hacie

Pierwsze uderzenie z podwójnego gram ciszej niż drugie. Przykład 2 pokazuje te różne akcenty, ale w pozostałych jest to pominięte, aby łatwiej było przeczytać nuty. Kiedy gram te rytmy na ride gram akcenty na dzwonku, a pozostałe uderzenia około dwa centymetry w lewo. Gram z nadgarstka, moje ramię się nie rusza.

Teraz czas na rozbicie. Uderzenia prawej ręki są rozdzielone na hi-hat i ride. Prawa ręka zawsze gra na przemian na hi-hacie i ride. Ustaw rękę między dwoma talerzami tak, aby jak najmniej ruszać ręką i pozwól ruchowi mieć początek od nadgarstka.

W kolejnym przykładzie prawa ręka gra ciągle na ride i hi-hacie. Tutaj pierwsze uderzenie jest na ride, a drugie na hi-hacie.

W kolejnych dwóch przykładach figura jest rozprowadzona między hi-hat i kocioł, zaczynając od talerza:

Tutaj także warto zacząć od kotła i kontynuować na hi-hacie:

Teraz, kiedy wiemy, jak rozbić inverted paradiddle na dwa instrumenty, zastosujemy ten sam koncept w innym rytmie (przykład 7).
Zanim zaczniemy ‚rozbijać’ ten rytm, powinniśmy znać go na pamięć tak, aby nie myśleć o koordynacji.

Teraz możemy zacząć rozbijać: dzielimy partie hi-hatu miedzy hi-hat i ride. Figura obu dłoni pozostaje ta sama, ale prawa ręka gra na zmianę na hi-hacie i ride. Prawa ręka zaczyna od hi-hatu, potem gra na ride, potem wraca do hi-hatu itd.

Jost Nickel jest jednym z wielu niemieckich perkusistów nowej fali. Będąc zawodowym muzykiem sesyjnym i koncertowym, podobnie jak jemu współcześni Benny Greb, Marco Minnemann i nowa twarz Anika Nilles (jedna z jego uczennic), Jost wskazuje nowe kierunki w nowoczesnej grze na perkusji. Studiował na Drummers Collective w Nowym Jorku i pracował z takimi muzykami, jak Barry Finnerty, Randy Brecker, Jan Delay & Disko No.1 i Seeed. Jost jest nauczycielem w Music Academy w Hamburgu i na University of Popular Music and Music Business w Mannheim. Zdobył światowe uznanie jako nauczyciel i wystąpił na PASIC i Montreal Drum Fest. Jost jest endorserem perkusji Sonor, talerzy Meinl, naciągów Aquarian, pałek Vic Firth i mikrofonów Beyerdynamic.