Naciągi Aquarian Super-Kick

Artysta Aquariana Roy Burns znany jest z testowania niekonwencjonalnych zestawów perkusyjnych oraz z gry w topowych big-bandach. Marka Aquarian jest powszechnie postrzegana jako trzecia na świecie po Remo i Evansie w produkcji naciągów perkusyjnych. Tak więc możecie być pewni, że jej produkty przysłużą się każdemu pałkerowi. Opisywane poniżej typy membran do bębna basowego nie są nowością, ale wcześniej nie było okazji wziąć ich pod lupę. Super-Kick I, II i III są podtypami popularnej wersji naciągów, a typ Regulator jest idealnym dopełnieniem jako naciąg przedni.

Budowa

Wszystkie wersje Super-Kick i Regulator zawierają opatentowaną przez Aquariana warstwę tłumiącą Floating Muffling System. Jej cechą wyjątkową jest użycie filcu jako materiału tłumiącego zamiast gumowatej pianki, co jest typowe w podobnych naciągach Remo i Evansa.

Super-Kick I i II wyglądają identycznie. W obu zastosowano warstwy przezroczyste i 3-centymetrowy pasek kryty na czarno wzdłuż obręczy. Od wewnętrznej strony znajduje się szeroki na 4 cm, umiejscowiony analogicznie wzdłuż obręczy, pas białej tektury, który zawiera tzw. "ruchomy" biały filc tłumiący. Jest jedynie częściowo ruchomy, ponieważ w dużej części jest przyklejony na twardo po swojej zewnętrznej krawędzi do membrany. Większość materiału tłumiącego jest luźno zamontowana. Różnica między tymi dwoma typami naciągów polega na tym, że Super-Kick I jest membraną jednowarstwową, a Super-Kick II posiada dwie warstwy. Super-Kick III ma także jedną warstwę  jak I, lecz biało powlekaną i wyposażoną dodatkowo w położoną centralnie łatę wzmacniającą Power Dot.

Poza naciągami typu Power-Kick, Aquarian proponuje serię przednich naciągów rezonujących Regulator. Są to czarno i biało powlekane jednowarstwówki. Dostępne są podtypy z oczkiem prześwitu o średnicy 7 cali bądź bez niego. Do testu przysłano nam 20-calowy biały naciąg bez otworu i 22?? czarny z otworem. Ta seria także wyposażona jest w warstwę tłumiącą, która w tym przypadku przybiera kształty filcowego pączka o średnicy 4 cm, przyklejonego do naciągu.

Sprawdzian

Jako długoletni fan naciągu Super-Kick I mogę powiedzieć, że zawsze uderza mnie jego głębokie, mięsiste brzmienie, zwłaszcza w połączeniu z Regulatorem założonym z przodu z małym otworem na mikrofon. To brzmienie jest konsekwencją zastosowania przez Aquarian filcu tłumiącego przydźwięki obręczy. Dawniej, jeszcze przed korowodem gąbek i poduszek oraz kompleksowych rozwiązań tłumiących, zwykły luźno przymocowany po obwodzie pasek filcu, był rozwiązaniem popularnym. Super-Kick posiada filc wzdłuż obręczy, czyli w najbardziej rezonującej części naciągu. Łagodzi tony składowe o wysokiej częstotliwości, pozostawiając mroczny, mięsisty dźwięk. Konkurencyjne membrany Emad i SuperSonic wykorzystują pasek tłumiący zrobiony z kombinacji pianki i gumy, który spełnia swoje zadanie, ale w efekcie brzmienie nie jest tak pełne i ciepłe, jak Aquariana.

Naciąg Super-Kick II wygląda identycznie, lecz jest to wersja dwuwarstwowa. Wcześniej nie grałem na niej i mówiąc szczerze różnica jest minimalna. Dźwięk nieznacznie jaśniejszy, bardziej skupiony niż można było się spodziewać. Zaletą naciągu jest solidniejsza budowa. Może to mieć  znaczenie, jeśli lubisz grać ostro. Super-Kick III także była dla mnie czymś nowym, ale i tym razem różnica była dość subtelna. Z dużą łatą Power Dot i biało powlekana, jest wyraźnie grubsza, solidna i daje dźwięk o kremowej barwie. Jeśli chodzi o nadesłany czarny naciąg Regulator z otworem, będący naciągiem przednim, naprawdę nie ma potrzeby dodatkowego tłumienia. Jednak czasami wrzucam do środka wałkowatą poduchę, która przylega do dolnej części naciągu.

Membrany Regulator mają centralnie umieszczone filcowe kółko. To ogranicza nadmierną dźwięczność, a brak tłumienia dookolnego, pozostawia mnóstwo sympatycznych odbić i tonów dobrze wpływających na brzmienie. Tak było w małej 20-tce nietkniętej żadnym wycięciem. Jednak łączenie tego z Super-Kick I daje efekt przerażający. Chodzi o to, że w przypadku braku otworu w naciągu, całe ciepło i głębokość brzmienia przechodzi w jedno wielkie buczenie. Przydźwięki stają się głośniejsze, więc łatwo wpaść w brzydkie brzmienie, jeśli nie zestroi się prawidłowo przedniego i tylnego naciągu wobec siebie. Gdy próbowałem wysokiego stroju w stylu oldskulowego jazzu doświadczyłem brzmienia, jakby ktoś przejechał obok mnie samochodem, w którym głośniki zapodają jakieś hip-hopowe bity. Jest to mocno oddziałujący na słuchacza efekt. Niestety, towarzyszy mu wibracja, która wszystko wokół wprowadza w drgania. Ponadto puszczając bijak od membrany powstaje jakiś furkoczący dźwięk.

 

Skończyłem test, umieszczając wewnątrz bębna zrolowany ręcznik. Uzyskałem brzmienie o określonej wysokości dźwięku, przypominające elektryczny jazz. Przyzwyczaiłem się do naciągu Super-Kick z otworem, nisko nastrojonego i to kojarzę jako właściwe brzmienie, które bęben i membrany razem dają. Pełny, klasyczny i dojrzały sound.

Ocena

Naciąg Super-Kick I jest moim ulubionym od ponad 10-ciu lat. Daje najciemniejsze i najpełniejsze brzmienie wśród naciągów na centralkę, które miałem okazję testować mimo, iż późniejsze propozycje: Emad Evansa i SuperSonic Remo, plasują się tuż za nim. Super-Kick i Regulator nie będą pasować wszystkim: nie są optymalnym wyborem dla grających bebop. Brzmią za ciepło i zbyt funkowo dla ostrych perkusistów metalowych.

 

{podsumowanie Dla parających się rockiem, funkiem, country i popem będą idealne.}

 

Testowali: Geoff Nicholls, Adam Kubacki