Zildjian A Custom, K Custom
Słynny producent talerzy w zeszłym roku nie szalał, jeżeli chodzi o nowe modele, nazwijmy to - konwencjonalnych talerzy.
Cała uwaga skupiona była głównie na ciekawym GEN16. W tym roku Zildek z powrotem rzucił parę nowych modeli.
Przyjrzyjmy się dokładniej dwóm pojedynczym talerzom firmy z dwóch zupełnie różnych od siebie serii. Na pierwszy ogień weźmy A Custom z racji jubileuszu, jaki obchodzi ta seria blach.
21" A Custom 20th Anniversary Ride
Niniejszy ride jest przygotowany specjalnie na jubileusz dwudziestolecia serii A Custom. Została ona stworzona razem ze słynnym Vinnie Colaiutą, który w tym roku? opuścił szeregi firmy. Na szczęście została nam fenomenalna seria blach i nowy model ride. Jest to blacha o średnicy 21" cali czyli dość bezpieczna wielkość. Charakterystyczne dla A Custom jest wykończenie. A Custom przyzwyczaiło nas do fenomenalnego połysku i tak też jest i w tym przypadku. Napisy nałożone są tym razem białą farbą, a nie jak to zazwyczaj bywa czarną. Podkreślać ma to wyjątkowość modelu.
Talerz brzmieniowo jest dość jasny. Bardzo szybko się wzbudza i momentalnie uzyskuje swój optymalny poziom głośności. Na pierwsze przesłuchanie wydaje się to może zbyt nagłe, jednak po dalszej eksploatacji można to uznać za plus, ponieważ talerz od razu oferuje cały swój arsenał. Brzmienie jest bardzo sypkie i kruche, wybrzmiewa dość długo. Bell nie jest może najmocniejszym elementem talerza, ale jest wyraźny i głośny. Bardzo dobrze wyróżnia się podczas gry. Kolor brzmienia bella może nieco budzić kontrowersję, ponieważ ciężko go nazwać szlachetnym, jest nieco krzykliwy i wręcz razi swoją jasnością. Niesamowite wręcz walory nasz ride prezentuje w momencie, gdy używamy go jako crash (pewnie dlatego, że jest "medium-thin"). Dostajemy pełne, soczyste brzmienie z małą ilością gongowatych tych przydźwięków. Ewentualni użytkownicy tego talerza powinni o tym pamiętać. Tłumaczy to też wspomniane szybkie wzbudzanie się blaszki podczas szybkiego ride?owania.
19" K Custom Hybrid Trash Smash
Konstrukcja tego talerza stworzonego przy współpracy z Akira Jimbo jest bardzo interesująca. Bell jest lekko wgnieciony do środka, natomiast po blaszce rozchodzą się od środka promieniście regularne linie wykrzywiające blachę, przez co ma ona kształt nieco pofałdowany. Z racji Hybrid mamy tu do czynienia z dwoma rodzajami wykończenia - tradycyjny na zewnątrz i brillant w środku. Dziewiętnastocalowy talerz efektowy nie nadaje się zbytnio do klasycznego ride?owania (mimo zaleceń producenta) za to traktowany jako crash jest bardzo interesujący. Wybrzmiewa krótko, jego brzmienie jest jasne, ale bardzo, bardzo ciepłe. Talerz jest niezwykle łatwy w kontroli. Jego charakter przypomina nieco połączenie crasha i china, ale w odróżnieniu od talerzy z dziurami w naszym Hybrid dominuje większa sypkość i atak. Oprócz tego czuć jego gabaryty mimo, że blacha nie jest specjalnie głośna. Daje się łatwo rozbudzić i uderzana zarówno bardzo mocno, jak i lekko ma dużo do zaoferowania. Jej przeznaczenie? Wszędzie tam, gdzie potrzeba nieco pokolorować, chociaż dla ekstremalnych rzeźników może być nieco za cicho. Nie przyda się też tam, gdzie potrzebujemy więcej agresji, Hybrid jest wszakże efektem (a te zazwyczaj bywają niepokorne), jednak jest to po prostu grzeczny talerz.
Podsumowanie
Oba talerze prezentują dwa zupełnie inne światy. Wspólnym mianownikiem jest jednak ich wysoka jakość brzmienia, jak i wykończenia. Oba mają również wiele zastosowań i są dość uniwersalne. Pojedyncze blaszki ze swoich serii to doskonały przykład na to, że kiedy Zildjian się za coś weźmie, to zrobi to naprawdę dobrze. Godne polecenia talerze dla świadomych muzyków, poszukujących - w przypadku A Custom - głośnego ride?a w wielu odcieniach oraz - w przypadku K Custom - piaszczystego i łatwego w kontroli talerza efektowego.
{Podsumowanie Plusy:
+ jakość wykończenia,
+ oryginalność brzmienia.
Minusy:
- obiektywnie brak.}
Test ukazał się w numerze maj/czerwiec 2012.
Dostarczył: Zibi (www.emuzyk.pl)
