Istanbul Agop Xist
Dodano: 13.09.2010
Rodzaj sprzętu: Blachy
Nie tak dawno na polskim rynku zagościła nowa propozycja tureckiego producenta talerzy Istanbul Agop- Xist. Seria ta kierowana jest przede wszystkim do perkusistów z mniej zasobnym portfelem, zarówno profesjonalnych, jak i troszkę mniej zaawansowanych.
Ten artykuł czytasz ZA DARMO w ramach bezpłatnego dostępu. Zarejestruj się i zaloguj, by mieć dostęp do wszystkich treści. Możesz też wykupić dostęp cyfrowy i wesprzeć rozwój serwisu.
Bardziej atrakcyjną cenę talerzy wykonanych ze stopu b20 uzyskano dzięki wprowadzeniu nowoczesnych metod mechanicznej obróbki, co jest nowością w produkcji tej marki, znanej z tradycyjnej ręcznej roboty we wszystkich fazach procesu. Nowa metoda z jednej strony obniżyła koszty produkcji, z drugiej strony zapewnia większą powtarzalność brzmienia talerzy z tej samej serii, której brak był cechą charakterystyczną tradycyjnie wyrabianych blach tureckich. Xist oferowane są w dwóch rodzajach wykończenia - traditional i brilliant. Do naszej redakcji w zgrzebnym pokrowcu z logo Istanbul Agop, trafiły blaszki w tradycyjnym wykończeniu, które - jak zwykle - od razu ochoczo zawiesiliśmy na statywach. Pierwsze wrażenia dźwiękowe to jasne i szerokie piaszczyste brzmienie, dość uniwersalne, a zarazem od razu czuć w Xist turecki charakter. Niestety, odnotowaliśmy niedociągnięcia w wykończeniu m.in. w nie do końca idealnie równych krawędziach i nieprecyzyjnie wykonanych nadrukach z logo producenta i serii.
Blacha zarówno pod nogą, jak i pałką sprawia wrażenie miękkiej i przez to niezbyt szybkiej. Posiada jasny i ciepły przyjemny chick, soczysty i pełen piaszczystych szmerów. Brzmi ładnie i pełnie przy dużym zakresie głośności i oferuje duże możliwości dynamiczne. Jest wrażliwa na domknięcie nogą, ale nie sprawia to większych problemów w kontroli. Otwarty hihat nie zmienia drastycznie charakteru, na pierwszym planie zostaje jasne i soczyste, bogate, orientalne brzmienie. Ma długi sustain z dużą ilością szmerów, można go określić jako "siejący", ale bez nieprzyjemnych "brudów". Talerz najlepiej sprawdzi się w żywszych gatunkach muzycznych, jak rock i pokrewne.
To talerz zdecydowanie najciemniejszy w zestawie, o najbardziej tradycyjnym tureckim charakterze. Wyraźnie zdefiniowanemu, jaśniejszemu pingowi, towarzyszy ciemniejsze rozmycie z przewagą niskich alikwotów, troszkę blaszanych przydźwięków, które jednak nie rażą. Przy mocno rozbujanym talerzu rozmycie to wysuwa się bardziej na pierwszy plan kosztem selektywności poszczególnych uderzeń pałki. Kopułka jest świetnie odseparowana i nie wzbudza talerza. Ładnie skomponowana z całością, niezbyt głośna i dźwięczna. Ride wymaga precyzji, ale podobnie jak hihat nie sprawia problemów w kontroli. Podsumowując blacha uniwersalna, ale niezbyt szlachetna.
Zaprezentowały się słabiej na tle reszty zestawu. Posiadają bardzo jasny charakter, bardzo szybki, wybuchowy atak i dość krótkie wybrzmienie. Sprawia to, że są "jazgotliwe" i przy mocniejszych uderzeniach duszą się, zwłaszcza mniejsza szesnastka. Z kolei brzmią pełnym pasmem już od niskiej głośności, aż do wspomnianego momentu mocniejszego ciosu. Obydwa modele posiadają orientalny "piach", w którym, niestety, dość wyraźne są niezbyt przyjemne blaszane przydźwięki. 18" ma ciemniejszy charakter, a z racji większego rozmiaru posiada więcej ciała, ma dłuższy sustain i brzmi szerzej. Ridowana traci na selekcji poszczególnych uderzeń. Talerze te sprawdzą się raczej w głośniejszych sytuacjach muzycznych, gdzie ich agresywny, wybuchowy "cios" nie będzie raził.
Podsumowując blachy z serii Xist to bardzo solidne instrumenty, które mogą z powodzeniem odnaleźć profesjonalne użytkowanie i z pewnością zasługują na uwagę. Nie do końca precyzyjne wykończenie rekompensuje przystępna cena oraz pokrowiec w komplecie.
Hihat
Blacha zarówno pod nogą, jak i pałką sprawia wrażenie miękkiej i przez to niezbyt szybkiej. Posiada jasny i ciepły przyjemny chick, soczysty i pełen piaszczystych szmerów. Brzmi ładnie i pełnie przy dużym zakresie głośności i oferuje duże możliwości dynamiczne. Jest wrażliwa na domknięcie nogą, ale nie sprawia to większych problemów w kontroli. Otwarty hihat nie zmienia drastycznie charakteru, na pierwszym planie zostaje jasne i soczyste, bogate, orientalne brzmienie. Ma długi sustain z dużą ilością szmerów, można go określić jako "siejący", ale bez nieprzyjemnych "brudów". Talerz najlepiej sprawdzi się w żywszych gatunkach muzycznych, jak rock i pokrewne.
Ride
To talerz zdecydowanie najciemniejszy w zestawie, o najbardziej tradycyjnym tureckim charakterze. Wyraźnie zdefiniowanemu, jaśniejszemu pingowi, towarzyszy ciemniejsze rozmycie z przewagą niskich alikwotów, troszkę blaszanych przydźwięków, które jednak nie rażą. Przy mocno rozbujanym talerzu rozmycie to wysuwa się bardziej na pierwszy plan kosztem selektywności poszczególnych uderzeń pałki. Kopułka jest świetnie odseparowana i nie wzbudza talerza. Ładnie skomponowana z całością, niezbyt głośna i dźwięczna. Ride wymaga precyzji, ale podobnie jak hihat nie sprawia problemów w kontroli. Podsumowując blacha uniwersalna, ale niezbyt szlachetna.
Crashe
Zaprezentowały się słabiej na tle reszty zestawu. Posiadają bardzo jasny charakter, bardzo szybki, wybuchowy atak i dość krótkie wybrzmienie. Sprawia to, że są "jazgotliwe" i przy mocniejszych uderzeniach duszą się, zwłaszcza mniejsza szesnastka. Z kolei brzmią pełnym pasmem już od niskiej głośności, aż do wspomnianego momentu mocniejszego ciosu. Obydwa modele posiadają orientalny "piach", w którym, niestety, dość wyraźne są niezbyt przyjemne blaszane przydźwięki. 18" ma ciemniejszy charakter, a z racji większego rozmiaru posiada więcej ciała, ma dłuższy sustain i brzmi szerzej. Ridowana traci na selekcji poszczególnych uderzeń. Talerze te sprawdzą się raczej w głośniejszych sytuacjach muzycznych, gdzie ich agresywny, wybuchowy "cios" nie będzie raził.
Podsumowanie
Podsumowując blachy z serii Xist to bardzo solidne instrumenty, które mogą z powodzeniem odnaleźć profesjonalne użytkowanie i z pewnością zasługują na uwagę. Nie do końca precyzyjne wykończenie rekompensuje przystępna cena oraz pokrowiec w komplecie.
{podsumowanie Ciężko byłoby określić je jako szlachetne, ale mają potencjał i możliwość uniwersalnego zastosowania, ze wskazaniem na rock i okolice.}
Sprawdzał: Łukasz Chmieliński, Maciej Nowak, Paweł Sapija 
