Zaczynamy grać na congach cz.1
Własny bęben to bardzo ważna sprawa. Należy tak go dobrać, żeby ułatwiał nam grę, ponieważ źle dobrane parametry, takie, jak jego brzmienie, ciężar, gabaryty, mogą jedynie zniechęcić do dalszych ćwiczeń.
Podpowiem wam, co brać pod uwagę, wybierając bęben. Najlepiej dokonać wyboru w towarzystwie doświadczonej osoby.
MATERIAŁ: conga wykonywane są z drewna lub z włókna szklanego (czasem są też inne materiały). Bębny z włókna są głośniejsze, a zarazem trwalsze, z kolei drewniane bębny charakteryzują się miękkim i melodyjnym brzmieniem, ale są narażone na niszczenie przy zmianach pogody.
WAGA: różnica w ciężarze jest istotna, gdy bęben jest zabierany w różne miejsca, dlatego istotne jest, by być w stanie go podnieść, chyba, że grać będzie się na nim stale w jednym miejscu.
WYSOKOŚĆ: bębny zazwyczaj mieszczą się w przedziale wysokości od 28 do 32 cali tj. od około 71 do 81 centymetrów. Najpopularniejsze mają 30 cali, czyli około 76 cm i to jest najodpowiedniejsza wysokość dla osoby o wzroście około 175 cm. Niższe osoby mogą usiąść wyżej lub pomyśleć o krótszym bębnie.
ŚREDNICA: są trzy bębny conga, rozróżniane względem rozmiarów średnicy głowy. Bęben tumba (TOOM-bah) jest największy, a dźwięk ma najniższy, średnica to około 32 cm. Bęben quinto (KEEN-toh) jest najmniejszy, a dźwięk ma najwyższy, średnica to około 25 cm. Bęben conga (CONE-gah) jest pośredniej wielkości. Pierwszym bębnem powinien być właśnie ten.
METALOWY PIERŚCIEŃ: naciąg głowy bębna mocowany jest za pomocą metalowego pierścienia. Aby chronić dłonie i nie pokaleczyć ich podczas gry, wybierać należy bęben, którego pierścień mocujący znajduje się kilka centymetrów poniżej powierzchni naciągu.
STROJENIE: do głowy bębna przymocowane są metalowe uchwyty (często przy pomocy pierścienia), za pomocą których stroi się bęben, odpowiednio je napinając lub rozluźniając. Oryginalne strojenie odbywało się za pomocą linek napinających i utrzymujących na miejscu głowę bębna i chociaż jest to mniej wygodne niż bardziej nowoczesne metalowe uchwyty, to część muzyków wybiera tę tradycyjną metodę ze względu na swego rodzaju "rytuał". Bębny conga ze strojeniem poprzez napinanie linek nazywa się ashikos.
WIEK BĘBNA: dobrej jakości bęben, dobrze przechowywany i odpowiednio używany, może służyć całe życie. Od czasu do czasu może wymagać jedynie zmiany naciągu, który traci elastyczność. Kupując używany bęben zwrócić trzeba uwagę, czy korpus bębna nie jest popękany, a głowa jest okrągła (może być zniekształcona przez zbyt silne naciąganie).
JAK STROIĆ BĘBEN?
Przed rozpoczęciem grania na bębnie wypadałoby go nastroić. Dźwięk, jaki bęben ma wydawać, ma się nam podobać, a skóra musi być lekko naciągnięta. Strojenie bębna, który ma metalowe uchwyty, odbywa się przez dokręcanie kolejno śrub regulacyjnych, aby dźwięk był wyższy lub odkręcanie (luzowanie) tych śrub, by uzyskać niższy dźwięk. Należy przy tym uważać, by głowa bębna nie została zdeformowana nierównomiernym naprężeniem i śruby powinno się przekręcać stopniowo o niewielki obrót. Naciąg na każdej śrubie powinien być taki sam. Aby to sprawdzić wystarczy uderzać w bęben blisko każdej ze śrub, a wydobywany ton musi być wszędzie taki sam. Wtedy możemy być pewni, że nasz bęben jest gotowy do gry.
POSTAWA
Przy grze na bębnach najlepiej i najwygodniej przyjąć postawę siedzącą. Mamy wtedy większą stabilność i można grać precyzyjniej. Chodzi również o kontrolę nad brzmieniem bębna poprzez możliwość nachylania go pod różnymi kątami. Natomiast dłuższe, ponad godzinne granie, będzie mniej męczące.
Jeśli do gry ustawisz się na stojąco lub będziesz grać na przemian stojąc i siedząc, dobrze będzie umieścić bęben na statywie lub innym podwyższeniu. Przede wszystkim chodzi tutaj o prawidłowe ułożenie rąk na bębnie. Na podwyższeniu bęben będzie grał głośniej, ale nie będzie kontroli nad brzmieniem. Postawa jest bardziej swobodna, ale przy tym też mniej stabilna.
Wracając do postawy siedzącej, dobrze jest mieć krzesło odpowiedniej wielkości, bez podłokietników. Siedząc na krawędzi krzesła z wyprostowanymi plecami trzymaj bęben pomiędzy kolanami. Gdy położysz swobodnie ręce na bębnie, przedramiona powinny ułożyć się mniej więcej równolegle do podłogi, jeśli nie - zmień wysokość siedzenia. Bęben pochylaj w przód i na boki, aby dźwięk wydobywał się od spodu. Najlepiej znajdź taki kąt nachylenia, przy którym bęben prawie sam utrzyma równowagę, stojąc na krawędzi. Przytrzymuj bęben lekko udami, nie ściskając go nimi. Można też czasem podnieść bęben za pomocą stóp i ud. Jeśli na podłodze wyłożono dywan lub wykładzinę, dobrą metodą jest podłożyć kawałek drewna, by dźwięk nie był pochłaniany.
Ze swoich rąk najlepiej wszystko pozdejmować, by niczym sobie nie przeszkadzać. Guziki przy rękawach - podwiń rękawy. Bransolety, rzemyki, zegarek - choć niekoniecznie - mogą przeszkadzać w grze. Jeśli je zdejmiesz, dasz rękom swobodę, a to ma duże znaczenie. Pierścionki, obrączki ślubne mogą uszkodzić bęben i poranić palce. Gdy już nic nie obciąża rąk, można zacząć grać.
Dominik Muszyński
fb.com/dominik.muszynski.drums
Fot. Bartosz Hulinka
Lekcja ukazała się w numerze wrzesień 2016