Na Kowadle - gitara: Piotr Rutkowski

Na kowadło kładziemy sposób pracy na linii gitara - bębny. Bierzemy się za aranżowanie partii czyli wykorzystanie technicznych umiejętności w taki sposób, aby to, co zagramy, nie było tylko odtworzeniem ćwiczeń i bezduszną klepaniną, ale integralną częścią kawałka. Czymś, czego chce się słuchać. Po prostu muzyką.

Gitarzysta: Piotr Rutkowski

Cześć! Mam nadzieję, że mieliście czas, by poeksperymentować z podkładami z ubiegłego miesiąca. Czas bowiem na następny odcinek naszego cyklu z kolejnym gościem. Tym razem odrobinę swojego czasu poświęcił nam Piotr Rutkowski (Proces, Spirit, ex-Corruption). Przyjrzyjmy się bliżej efektom tego spotkania:

RIFF 1:

Bardzo rytmiczny, nieco "slipknotowy" riff. Oprócz początkowego dźwięku cały oparty jest na synkopach.

Wariant 1 (Half Time Groove):

Rozwiązanie nasuwające się niemal natychmiastowo. Grę gitary podkreślam stopą, natomiast rękami trzymam halftime’owy groove podbarwiony nieco ghostami. Wyraźnie napędzi to nasz riff.



Wariant 2 (Trójkowa Polka):

Nieco mniej oczywiste rozwiązanie - na pierwszy rzut ucha trochę się gryzie z riffem - ale tworzy z nim ciekawą strukturę, kompletnie zmieniając jego puls.

RIFF 2:

Swoista kontynuacja klimatu poprzedniego riffu. Tym razem soczysty flażolet na raz i wykończenie ósemkowym motywem co 4 kółka przecięte akcentowaniem na i.

Wariant 1 (Groove):

Groove, który podkreśla charakterystyczny moment na początku taktu. Uderzenie floor toma tworzy wrażenie sub-bassu i kładzie główny nacisk beatu na tę właśnie nutę, przez co jest dość charakterystyczny i nośny.



Wariant 2 (Stopy):

Ósemkowe stopy napędzają nam nieco ten riff - cały czas podkreślam "raz" - tym razem chinami. Sprawdzi się jako rozwinięcie propozycji rytmiki z poprzedniego wariantu - na przykład w dalszej części kawałka.

RIFF 3:

Dość klasyczny "las". Może stanowić np. refren kawałka - przełamuje nieco dotychczasową konwencję i wpuszcza trochę powietrza do numeru. Możliwych rozwiązań rytmicznych jest wiele. Oto dwie propozycje ode mnie:

Wariant 1 (Sekstolowe Stopy):

Dość oczywiste rozwiązanie - 3kowe stopy z half-time’owym werblem. Dobarwiłem całość akcentami na ride, tomach i crashach, tworząc krótką "opowieść" w ramach tego riffu. Chodziło o to, aby bez specjalnej komplikacji patternu (i wytracenia pędu), rozwinąć i ubarwić nieco ten motyw.



Wariant 2 (Stoner / Sludge):

Rozwiązanie ocierające się o estetykę Stonerową. Delikatnie crashowany ride (chmura), trójkowy feeling, nieco ghostów. Całość straciła pęd, ale zyskała więcej powietrza.



Przykłady oraz propozycję aranżu możecie ściągnąć z serwera wydawnictwa. Jak zwykle zachęcam do samodzielnej kreatywnej pracy, ewentualnie podpierania się moimi przemyśleniami.

Powodzenia i do zobaczenia za miesiąc!