11 najważniejszych bębniarzy Mike’a Portnoya

Tytuł filmu jest troszkę mylący, ponieważ mówi on największych perkusistach, jednak Portnoy potraktował to w sposób rozsądny wybierając perkusistów, którzy mieli na niego największy wpływ.

Czy są niespodzianki? Widać, że lista skupia się wokół bębniarzy rockowych lub metalowych i brak tu perkusistów jazzowych czy nawet fusion. Nie pada tu nazwisko Petera Crissa, którego bardzo często wspomina w wielu swoich wypowiedziach, nie umieszcza też na liście Cozy’ego Powella (chociaż o nim akurat wspomina).  

Mike przedstawił perkusistów w kolejności chronologicznej, w jakiej pojawili się w jego życiu. Są to kolejno:

1. Ringo Starr – Mike nazwał The Beatles swoim ulubionym zespołem wszech czasów. Podkreślił, jak bardzo niedocenianym bębniarzem jest Ringo i jak duży wpływ miał na muzykę i brzmienie oraz ostateczny kształt The Beatles.
   
   
2. Keith Moon – Dla Portnoya był to pierwszy perkusista, który traktował bębny, jako instrument prowadzący, a po obejrzeniu filmu o The Who „The Kids Are Alright” (1979) stwierdził, że chce być dokładnie taki jak Keith.
   
   
3. John Bonham – Bezwzględnie jeden z najważniejszych perkusistów w historii. Wszystko co zrobił przez 12 lat w Led Zeppelin miało w sobie smak, moc i finezję. 
   
   
4. Neil Peart – Mike uważa, że ten perkusista, ze wszystkich wymienionych, miał na niego największy wpływ. Neil dał to, co Mike zawsze chciał – większe zestawy i wymagającą muzykę. Na jego bazie wprowadzał się w nieparzyste rytmy. Późniejsza przyjaźń z perkusistą Rush była dla niego wielkim zaszczytem.
   
   
5. Bill Bruford – Nazwał go perkusyjnym ojcem rocka progresywnego. Najpierw poprzez grę w Yes, później w King Crimson, także na trasie z Genesis czy pierwszym albumie U.K.. Mike wspomniał też o jego solowych projektach.
   
   
6. Terry Bozzio – Duży wpływ na Portnoya miał drugi album U.K., kiedy po odejściu Bruforda pojawił się właśnie Bozzio. Oczywiście nie zapomniał wspomnieć o albumach z Frankiem Zappą, które uznaje za swoje ulubione z wielkiej dyskografii Zappy. Bozzio wprowadził Mike’a w świat polirytmii.
   
   
7. Stewart Copeland – Mike podkreślił bardzo dużą indywidualność gry Copelanda na każdej z płyt The Police.
   
   
8. Alex Van Halen – Portnoy wymienił starszego z braci Van Halen, jako reprezentanta hard rockowej grupy perkusistów, których podziwia. Wyróżnił też specjalną relację muzyczną, jaka była między Alexem i jego bratem Eddiem (wirtuozem gitary). Nie omieszkał zaznaczyć, że miał podobną w Dream Theater z Johnem Petruccim, cóż… ciągnie.
   
   
9. Lars Ulrich – Uznał go za niesamowicie ważnego bębniarza dla całego świata perkusji. Szczególnie cztery pierwsze płyty Metalliki są ogromnie istotne z perspektywy bębnów. Docenił też rolę, jaką Lars pełni w zespole, próbując robić to samo w czasach Dream Theater.
   
   
10. Charlie Benante – Bębniarz Anthrax to jeden z ulubionych perkusistów Portnoya z grupy kapel thrash metalowych tamtego okresu. Głównie z racji tego, że czuje bardzo duże pokrewieństwo z jego stylem gry. Docenił jego precyzję i ciekawie poruszył też temat zespołu S.O.D.
    
    
11. Dave Lombardo – Przełomowym momentem dla Portnoya był album Slayer „Reign in Blood”. Ważna jest też różnorodność projektów, w jakich uczestniczył Lombardo, co świadczy o jego wyjątkowości.

Całe nagranie można obejrzeć tu:

Opracował: Staszek Piotrowski

Foto: Robert Wilk