Drumset Academy - Oryginalność The Police

Drumset Academy
Piotr Czyja
Dodano: 06.05.2019

Stewart Copeland to bardzo kreatywny i oryginalny perkusista, którego grę można podziwiać na płytach zespołu The Police. Można go lubić lub nie, natomiast nie można mu odmówić pomysłowości, niepowtarzalnego stylu oraz niezwykłego polotu.

Ten artykuł czytasz ZA DARMO w ramach bezpłatnego dostępu. Zarejestruj się i zaloguj, by mieć dostęp do wszystkich treści. Możesz też wykupić dostęp cyfrowy i wesprzeć rozwój serwisu.

Przyjrzyjmy się sześciu czynnikom, tak bardzo charakterystycznym dla jego gry. Poznanie tych elementów znacznie poszerzy nam spojrzenie na nieco inne wykorzystanie instrumentu oraz będzie bardzo pomocne we wzbogaceniu naszych możliwości w grze na zestawie.

CZYNNIK PIERWSZY: OZDOBNIKI HI-HATU

Akcentowanie hi-hatu oraz jego zagęszczenia to chyba elementy najbardziej typowe dla gry Stewarta. W jego grze hi-hat jest najbardziej ekspresyjną częścią zestawu. Przykład 1 to trzytaktowy motyw. Stopa gra cały czas four-on-the-floor a werbel akcentuje rim click na 3. Urozmaicenia stosowane są na hi-hacie. W pierwszym takcie ostatnia ósemka grana na hi-hacie jest akcentowana. W drugim lewa ręka dodaje szesnastkę na końcu taktu. Trzeci takt kończy się triolą szesnastkową, graną w układzie PPL P. Każdy z tych taktów może być osobnym rytmem. Warto zapamiętać te zabiegi i wykorzystać w swoim graniu.

CZYNNIK DRUGI: AKCENTY SPLASH

Od samych początków gry w The Police Stewart używał akcentów splasha na zmianę z oktobanami, szczególnie podczas grania koncertowego. Poniższy czterotaktowy przykład jest bardzo zbliżony do jego wykonań live w utworze „Spirits in the Material World”, w którym drugi i czwarty takt zamiennie wykończony jest splashem lub oktabanem. Cały flow oparty jest tutaj na akcentowaniu hi-hatu na „i” oraz na stopie granej na „dwa” i „cztery”.

CZYNNIK TRZECI: RIM CLICK

Rim click, cross-stick lub rim shot tłumiony to dźwięk uzyskany za pomocą pałki położonej na werblu tak, aby jeden z jej końców leżał na membranie podczas uderzenia w obręcz. Stewart bardzo często używa tego brzmienia, dodając sporadycznie mocne akcenty werbla. W przykładzie pierwszym usłyszymy rim click, grany równo za pomocą ósemek z kropką. Dzięki temu ląduje on na zmianę z ósemkowo granym hi-hatem oraz pomiędzy jego uderzeniami. Dokładamy do tego równo grany bęben basowy i mamy bardzo interesujący, lekko polirytmiczny rytm.

W kolejnym przykładzie stopa i werbel grają tak samo, natomiast hi-hat wypełnia dwoma szesnastkami przestrzeń pomiędzy rim-clickami.

CZYNNIK CZWARTY: MELODYJNE WYKORZYSTANIE TOMÓW

W dwóch najbardziej popularnych utworach The Police „Roxanne” i „Message in a Bottle” Stewart gra w zwrotkach melodyjnie na tomach, wykorzystując pattern zaczerpnięty z mambo, grany na zmianę pomiędzy pierwszym i drugim tomem.

CZYNNIK PIĄTY: BĘBEN BASOWY

Wiele utworów The Police utrzymanych jest w stylistyce reggae, co niejako wymusiło częste omijanie stopy granej na „raz” oraz używanie jej bardzo rzadko, aby uzyskać przestrzennie brzmiące rytmy oraz jeszcze bardziej uwypuklić charakterystyczny puls. W przykładzie, który jest bardzo zbliżony do partii granej w zwrotce „Roxanne”, stopa podbija tylko pierwszy werbel, natomiast nie jest wcale grana w pozostałej części taktu.

Kolejny przykład, bardzo zbliżony do partii granej w „Walking on the Moon”, grany jest w pulsie shuffle. Stopa gra na 2 i 4 czyli tam, gdzie normalnie występuje backbeat werbla. Dzięki temu uzyskujemy stylistyczne reggae’owe ciążenie.

CZYNNIK SZÓSTY: AKCENTOWANY BELL RIDE’A

Stewart bardzo często używa akcentu w bell ride’a, aby podkreślić backbeat werbla, szybko przenosząc prawą rękę na talerz. Podkreślenie akcentów werbla przez bell daje niesamowity efekt. Warto zapamiętać ten prosty zabieg, aby urozmaicić swoje partie bębnów w ten sposób. W poniższym przykładzie wykorzystano groove, podobny do granego w „Every Little Thing She Does is Magic”. Prosty ósemkowy rytm, który nabiera treści poprzez bell akcentowany z werblem.

Drugi przykład na użycie bella razem z akcentem werbla to rytm zbliżony do tego zagranego na końcu „Message in a Bottle”. Jest to także ósemkowy rytm, stopa gra four-on-the-floor, a wszystkie akcenty werbla podkreślone są dodatkowo bellem.

Aby lepiej przyjrzeć się jego grze, polecam obejrzeć koncert The Police Live at Tokyo Dome Japan 2008. Kadry kamer są tak ustawione, że praktycznie cały czas można obserwować jego grę.

 

 

Piotr Czyja - instruktor szkoły perkusyjnej Drumset Academy. Nauczyciel z ponad 15-letnim doświadczeniem. Prowadził wiele warsztatów w Polsce, jak i za granicą m.in. "Warsztaty Werblowe" czy "Pociąg perkusyjny". Zafascynowany różnorodnością gatunków muzycznych i technik perkusyjnych, w tym legendarnych technik Gladstone’a oraz Moellera.

QUIZ – Nie wiesz tego o Evans!
1 / 12
Evans jest w rodzinie firmy D’Addario wspólnie z marką pałeczek…
Dalej !
Left image
Right image
nowość
Platforma medialna Magazynu Perkusista
Dlaczego warto dołączyć do grona subskrybentów magazynu Perkusista online ?
Platforma medialna magazynu Perkusista to największy w Polsce zbiór wywiadów, testów, lekcji, recenzji, relacji i innych materiałów związanych z szeroko pojętą tematyką perkusyjną.